۱۳۸۷ آبان ۱۵, چهارشنبه

از ما حرکت از او برکت ...

یه سخنی هست که من خیلی دوسش دارم ، نمی‏دونمم از کیه اما خوب فرقی هم نمی‏کنه که گوینده‏ش کیه مهم خودِ کلامه نه گوینده‏ی کلام و اونم اینه : خدای هر کسی به اندازه‏ی باور اون شخص بزرگ و توانمنده ...

ما اگه تصورمون از خدامون هر چی که باشه به همون اندازه خواسته هامون ازش هم کم و زیاد و کوچیک و بزرگ میشه ، اگه ما باور داشته باشیم که خدایی که باورش داریم بسیار بزرگ و توانمنده و قادر به انجام هر کاری هست و ما هم مخلوق همون خدای بزرگ و توانمندیم پس خواسته‏هامون هم به همون اندازه بزرگ و با ارزش میشه ازش و مطمئنیم که اگه تلاش کنیم اون قادر توانا مسیر رُ بهمون نشون میده تا سر منزل مقصود ...

فقط کافیه که بخوایم و به امیدِ اون حرکت کنیم در مسیرهای بزرگ ، یقیناً اون خودش دست ما رُ میگیره و راه رُ نشونمون میده و اونجاهایی هم که کم میاریم کمکمون میکنه ...

برای طی کردن مسیرهای بزرگ ، باید اولین قدم رُ برداریم ، پس از همین الان قدم اول رُ بردار ...لبخند

هیچ نظری موجود نیست: