۱۳۸۹ مرداد ۳, یکشنبه

تقديم به تو در اين روز فرخنده...



زندگي حوصله‌ي گردش ِ عشق

گِردِ خورشيدِ دل است

زندگي فرصتِ تعبير ِ حضور

در نگاهِ من و توست

زندگي معني ِمن معني ِ توست

تو به اندازه‌ي طعم ِ گيلاس

به دلم مي‌شيني!

عشق ِ تو حادثه بود، پشتِ سرسبزي ِ باغ ِ گيلاس!

من در اين حادثه بي‌تقصيرم

كار ِ دل بود و تو هم مي‌داني

كه دُچارت گشتم

نبض ِ من با تپش ِ قلبِ تو پيوند شده

ساز ناكوكِ دلم

ساز و آهنگ شده

نام ِ تو زمزمه‌گر، مي‌تراود ز ِ لبم روز و شبان

اي عزيز ِ دل و جان

راهمان تا تهِ خط

پُر ِ خوشبختي و سرسبزي ِ دل

دور باد از دلمان

زرد ِ پاييزي ِ دل .