۱۳۸۸ مهر ۱, چهارشنبه

پدرم ...

7 سال گذشت ...

هفت ساله كه حضورت رُ با خاطراتت حس مي‌كنم

26 سال فرصت داشتم تا از با تو بودن بهره بگيرم ، ياد بگيرم تا ياد بدم

، فرصتِ زيادي نبود واسه فرزند بودنِ من و پدر بودنِ تو ، بايد خيلي چيزايِ

ديگه رُ ازت ياد مي‌گرفتم اما خُب چه كنم كه خاك بيشتر از من مشتاق تو بود

، چاره‌اي نيست بايد تجربه كنم ...

-----------------------------------------------

روحت شاد در كنار مادر مهربانم ...

هیچ نظری موجود نیست: