با نگاهی از همیشه مهربانتر
با شکوهی به وسعت آسمان
و با خضوعی به رنگ زمین
بانوی خوب قصهها !
یک بغل ترانهات را ، به من هدیه کن ، تا من
یک بغل دل واپسیام را
با تو شریک شوم .
تو خود خوب میدانی ،
در دهکدهی انسانی ، هیچ کسی را ندارم
و حتی هیج ناکسی را !
پس برایم سازی کوک کن
تا به اعتماد شانههایت
تنهاییام را ، های های بگریم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر