کاش میشد عشق را باور کنیم
واژه را از آب دیده تَر کنیم
مرهمی بر زخم یکدیگر شویم
شعرِ خوبِ زندگی از بَر کنیم
کاش وقتی زندگی بینور شد
دل ز خوبیها چراغانتَر کنیم
در دل هرکس اگر عشقی نبود
در دلش شوری چنان اخگَر کنیم
کاش بهر کودکانِ شهرمان
جای گرمی در بَرِ مادر کنیم .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر