قانون جاذبه نیوتن ، یک قانون یا یک فرصت ؟

چند روز پیشا داشتم در رابطه با قانون جاذبه نیوتن فکر می‏کردم ، البته نه در رابطه با خود قانون ، بلکه در رابطه با کشف این قانون ... آره گفتم کشف این قانون! چون این قانون وجود داشته اما فقط نیوتن تونسته به وجود اون پی ببره ...

راستی چرا نیوتن ؟!

تا حالا شده با خودتون فکرکنین که چطور میشه که یه عده‏ی خاصی می‏تونن یه چیزایی رُ کشف یا اختراع کنن ؟متفکر

هزاران سال و شایدم میلیونها سال از خلقت درخت سیب می‏گذره و از روی اون سیب می‏افته پایین شاید هم هزاران نفر اون سیب می‏خوره تو سرشون ابله، اما چرا باید فقط نیوتن به جای اینکه اون سیب رُ بخوره و یا به شانس بدش بد و بیراه بگه که سیب خورده تو سرش ، به این فکر کنه که چرا سیب به جای اینکه بالا بره افتاده پایین ؟؟

حضرت علی (ع) می‏فرمایند : فرصتها چون ابرها در گذرند . یعنی اینکه ما در طول زندگیمون خیلی از فرصتها برای رشد و شکوفایی پیش رومون قرار می‏گیره که اگه نادیده بگیریم یکی دیگه ازش استفاده می‏کنه خداوند هم تو قرآن کریم به این مسئله اشاره میکنه که در آفرینش زمین و آسمان و مخلوقات خیلی چیزها نهفته است اگر دقت کنید ، اگر تامل کنید اگر تعمق کنید ...متفکر

آره نیوتن ( و سایر مکتشفین و مخترعین ) از کنار یه مسئله‏ی به ظاهر ساده ، به راحتی نگذشت و فکر کرد ، جستجو کرد ، تحقیق کرد و در نهایت جوینده یابنده است ...

پس فرصت رُ از دست ندیم حتی در خصوص ابراز محبت و علاقه به اونایی که دوسشون داریم یا می‏خوایم که کنارمون باشن تا همیشه ، چون غفلت موجب پشیمانی‏ست .