اين قرارمون نبود كه بي‌هوا بي‌خبر پاشي بري به ناكجا
من بمونمُ هزار تا فكرِ بد اولِ جاده وُ راهِ نا بَلَد
فِك نكردي يكي جا مونده عزيز آخر ِ قصه‌يِ ما، مونده عزيز
چِشمُ واكُنُ ببين كه بي‌خودي تو غبار ِ گيج ِ دنيا گُم شدي
من هنوز اولِ را(ه) منتظرم فِك نكردي كه چرا منتظرم؟
موندم اينجا تا بِگي تو اسممُ بشكني با بوسه اين طلسممُ
آخر ِ قصه هنوز مونده بيا زندگي دستِ تو رُ خونده بيا
كوله بار ِ خستگي‌تُ بده من مشق ِ اين فاصله‌ها رُ خط بزن
واسم از عاشقي باز قصه بگو با نِگات ترانه‌ساز قصه بگو
زود بگو كه ماجرايِ تو شدم تا تهِ دنيا برايِ تو شدم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر