پاييزم را تكاندي
زمستانم را آب كردي
بهار شد شوق روييدنم در تو
لبهايت را بوسه مي‌شوي
لب مي‌گَزَم!
آغوشت
عريان‌تر از پاييز، تن‌پوش‌تر از زمستان
گل مي‌دهد گونه‌هايت
گل‌بوسه مي‌چينم...
دل خوشم
در فصلي كه در تو جوانه مي‌زند
و بهانه‌اش، پيوندي‌ست به نام زندگي.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر